Eerder op de dag zijn we langs Loch Linnhe Fort William
binnengereden. Deze ‘hoofdstad van de buitensporten’ is verder weinig
spectaculair. We vinden er weer een hoofdstraat vol buitensportwinkels,
afgewisseld met restaurantjes, whiskywinkels en zaken vol typisch Britse
vakantiekleding.
Zoals op zo veel plaatsen, kunnen we weliswaar gemakkelijk
(en niet duur) op een parkeerterrein ons rijdend appartementje parkeren. Maar
ook hier geven bordjes aan dat overnachten niet is toegestaan. We slaan ons
kamp daarom op op de enorme camping Glen Nevis, vlakbij Fort William. Rondom
ons lijken de bergen een kring te maken.
De volgende dag willen we met de stoomtrein naar Malaigg.
Deze trein is alleen per internet te boeken of op de dag zelf bij de
conducteur, mits er nog plaats is. Helaas blijkt de ochtendtrein vol; we
besluiten ter plekke kaartjes te kopen voor de middagtrein (vertrek 14.45 uur,
terugkomst in Fort William 20.15 uur). Een prima keus, zo blijkt achteraf. De
vrije ochtend geeft ons tijd om naar
Glenfinnan te rijden om daar de trein – net als in de Harrie Potterfilm – over
het viaduct te zien rijden.
Op de
terugweg naar Fort William stoppen we ook nog bij de sluizen van Banavie. Dit
kanaal werd tussen 1803 en 1822 aangelegd en wordt tegenwoordig vooral door
pleziervaartuigen gebruikt. Neptunus Staircase worden de acht boven elkaar
liggende sluizen genoemd. Over een afstand van 460 meter schutten boten hier in
acht stappen in totaal 20 meter omhoog of omlaag. In het kanaal ontdekken we
nog een Nederlandse spits uit Zwolle, ooit gebouwd in 1962 en nu wanstaltig
opgebouwd.
’s Middags komen we met de trein weer langs hetzelfde sluizencomplex.
De trein dengedengt zich met een gangetje van ongeveer 35 kilometer door het
landschap.
Vanuit het raam hebben we prachtige uitzicht over Loch Linnhe en de
omringende heuvels. Het landschap wisselt tussen groene heuvels, wat kalere
hogere toppen, vlaktes en uitzicht op Lochs. Enige keren zien we onderweg een
groep reeën. Al met al rijden we uren tussen de kalenderplaten! Dit traject staat niet voor niets bekend als
een van de mooiste treinritten ter wereld (aldus de reisgids). In Malaigg brengen we een kleine twee uur zoet
met een wandelingetje, een kijkje aan de haven, de onvermijdelijke fish and
chips en een pint bier. Op de terugweg wacht ons hetzelfde landschap in de
namiddagzon.
We kijken tevreden terug op een fantastische dag met heerlijk
weer. Het enige minpuntje zijn de midges, de minuscule mugjes, die feilloos onze
blote reepjes huid weten te vinden!
De nacht brengen we weer door op camping Glen Nevis in Fort
William en morgen rijden we met de camper naar Malaigg om daar over te varen
naar het eiland Skeye.
Vandaag hebben we 68 kilometer gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten